Tagadrum - Hovhannes Chiraz -

"Upon Sunset's Glare" Sevada Grigoryan

Tagadrum

"Mon âme s'est éveillée au parfum du sud,

Son zéphir m'invite à sortir

Et la neige, au baiser flamboyant du soleil

Pleure de joie sur les champs.

Sortons, c'est le fleurissement des jeunes pousses.

Je veux embrasser les yeux de la neige qui me regarde,

Suivre les hirondelles, et avec elles

venir apporter le printemps;

M'élever jusqu'au trône bleu des montagnes

Apporter le soleil comme une couronne pour ma tête,

M'habiller des aurores pourprées

Me déclarer roi du printemps

et rendre un décret sévère

Pour que les fontaines gazouillent constamment;

Pour que fleurissent les montagnes ensoleillées,

Pour que mes vastes champs restent verdoyants,

Pour que les printemps viennent et ne s'en aillent pas;

Qu'on s'embaume de myrrhe du paradis,

Qu'apparaisse devant moi la pensée de la mort,

Que l'homme souhaite une chance inouïe;

Que je sois heureux enfin

Et que peut-être enfin j'aime la mort.

Quand je serai immortel

Et me réjouirai de régner sur les printemps. "

Hovhannes Chiraz

Traduction Louise Kiffer-Sarian

Գնամ ետևից ծիծեռնակների`
Նրանց հետ ետ գամ` գարունը բերեմ,-
Բարձրանամ կապույտ գահը լեռների`
Արևն իբրև թագ իմ գլխին առնեմ,-
Հագնեմ ծիրանին արշալույսների,-
Գարնան թագավոր ինձ թագադրեմ,
Եվ հրովարտակ արձակեմ մի խիստ,
Որ աղբյուրները հավերժ կարկաչեն,
Որ ծաղկեն լեռներն իմ արևանիստ,
Որ ծով դաշտերը հավերժ կանաչեն,
Որ գարունները գան ու չգնան,
Որ հավերժանան զմրուխտ դրախտով,
Որ բեկվի իմ դեմ խորհուրդը մահվան,
Որ մարդը ցնծա հավերժի բախտով:
Եւ ես երջանիկ կլինեմ այնժամ,
Եւ գուցե այնժամ ես մահը սիրեմ,
Երբ անմահ լինեմ, երբ հավերժանամ,

Երբ գարունները ողջ թագավորեմ…